In veel arbeidscontracten is een concurrentiebeding en een relatiebeding opgenomen. Maar het is lang niet altijd even helder wat nu precies de concurrerende werkzaamheden zijn, of wat er precies onder een “relatie” valt. Enige tijd geleden stond het hof voor de vraag of de werknemer het relatiebeding had geschonden. Hoe kijkt de rechter naar een relatiebeding en legt hij dit begrip uit? Uit onderstaande case blijkt dat men hier geen eenduidig antwoord op kan geven maar dat er per geval moet worden gekeken naar de omstandigheden.
Case
Tussen de betreffende werkgever en werknemer was in het arbeidscontract een relatiebeding opgenomen, waarin de werknemer werd verboden om twee jaar na het einde van het arbeidscontract direct of indirect zakelijke contacten te onderhouden met of voor te stellen aan enige relatie van de werkgever. Met “relatie” werd volgens het beding bedoeld: alle personen en organisaties waarin de afgelopen twee jaar aantoonbaar contact mee is geweest.
De werknemer was na opzegging van zijn dienstverband bij zijn werkgever voor zichzelf begonnen. Hij had op een gegeven moment de heer X benaderd met het voorstel voor de meneer diensten te gaan verrichten. Werkgever stelde zich op het standpunt dat werknemer hiermee het relatiebeding schond alsmede het geheimhoudingsbeding. Hierop stond conform het arbeidscontract een forse boete. Werkgever wendde zich dan ook tot de kantonrechter en startte een gerechtelijke procedure tegen werknemer.
De kantonrechter overwoog echter in zijn vonnis dat een ruime omschrijving van het begrip relatie was gegeven in het arbeidscontract. Een eenmalige lunchafspraak met de heer X om de mogelijkheden te verkennen of om in contact te komen met een potentiële klant was volgens deze rechter onvoldoende om te kunnen spreken van een relatie. Hij oordeelde dan ook dat werknemer het relatiebeding in dit geval niet zou hebben geschonden en ook geen boete hoefde te betalen.
Werkgever was het hier niet mee eens en ging vervolgens in hoger beroep. Het hof was het niet eens met het oordeel van de kantonrechter en vond dat deze het begrip relatie te beperkt uitlegde. Zo oordeelde het hof juist dat niet alleen een zuiver taalkundige uitleg van het beding maar ook de context van het gehele contract in ogenschouw moet worden genomen. De vraag of er sprake was van een relatie van de werkgever kon volgens het hof dus niet in het algemeen worden omschreven maar moest per geval worden bekeken. In dit geval oordeelde het hof uiteindelijk dat X inderdaad als een relatie kan worden aangemerkt en stelde vast dat de werknemer het relatiebeding had geschonden. Maar gezien ook het juridisch getouwtrek over de vraag of X in dit geval als relatie kon worden aangemerkt, was het begrijpelijk dat de werknemer niet wist c.q. kon weten dat hij in strijd met het relatiebeding handelde. Het hof matigde daarom de boete voor werknemer.
Overigens is een relatiebeding iets anders dan een concurrentiebeding. Een relatiebeding is namelijk een afspraak tussen een werkgever en een werknemer die de werknemer verbiedt na het einde van het arbeidscontract werkzaam te zijn voor klanten of relaties van de werkgever. Het concurrentiebeding beperkt de werknemer om na het einde van het arbeidsocontract op een bepaalde manier werkzaam te zijn. Het relatiebeding brengt niet zo’n beperking met zich mee, maar het verbiedt de werknemer wel om die werkzaamheden voor de klanten of relaties van zijn ex-werkgever te verrichten.
Heb je een juridische vraag of heb je hulp nodig bij het opstellen of checken van een contract? Stuur me vrijblijvend een bericht (via tel. 0622037358 of gwenny@ge-mek.nl).